Tegenwoordig is er veel werk te vinden, maar hoe kan het dat de werkloosheid niet op recordlaagte staat? Een vraag die niet snel beantwoord kan worden, zeker als je ziet dat per 100 werklozen er 80 vacatures waren eind 2018.
Op de arbeidsmarkt heerst nu een werkloosheidspercentage van 3,6 procent van de beroepsbevolking. Laag, maar geen record zelfs niet in de groep 25- tot 45-jarigen. De werkloosheid in deze groep is nu 2,7 procent en stijgt lichtelijk. Het percentage is nihil, maar waarom ligt het niet op 2,2 procent van april 2008?
Werkloosheid is concreter. Dat roept de specifieke vraag op: wie is er langdurig werkloos? Langdurig is in de CBS-definitie: langer dan één jaar. In 2018 ging dat om 117.000 werkzoekenden van hen hebben er 28.000 een opleiding op hbo- of universitair niveau. Waarom komen zij niet aan een baan?
In 2018 vormden de 117.000 langdurig werklozen 33 procent van het totaal aantal werklozen. Deze is gestegen met 3 procent en gemeten vanaf de vorige economische piek in 2008. Dat kan verklaren waarom de recordkrapte op de arbeidsmarkt niet samengaat met een recordlaagte van de werkloosheid. Er is een grotere groep werklozen ontstaan die ook in de economische bloei geen baan vindt.
Bron: NRC